Goede voornemens
Het is vandaag precies een week geleden. Ik ging net als elk jaar naar de plechtigheid van de dodenherdenking in ons dorp. Een klein gebaar van respect voor de gevallenen. De hoge opkomst was een aangename verrassing. Enkele lokale politici hielden een toespraak in hun beste Engels, als beleefde geste naar de steevast aanwezige maar helaas steeds schaarsere Canadese veteranen die ooit ons dorp mede bevrijdden. De plaatselijke harmonie blies trots een gepaste sfeer over de weilanden in de richting van een rij wilgen, keurig in het gelid als vormden zij een erehaag van knoestige veteranen. Kransen met eervolle en dankbare woorden voor de overleden helden werden plechtig gelegd. “Opdat wij niet vergeten”, luidde de tekst op een van de sjerpen bij een bloemenkrans.
Goede voornemens, bedacht ik me. Daarom sta ik hier. Maar: als je wegkijkt op het moment dat je ze moet waarmaken worden ze leeg, of -erger nog- cynisch jegens degenen die wij herdenken. Want hun strijd ging over onze vrijheid. En die laten we ons nooit meer afnemen. Toch?
Tegen de achtergrond van de mars van de harmonie dwaalden mijn gedachten verder af.
Vrijheid. Dit zou moeten gaan over leren van het verleden: waar ging het mis, waar keken we weg? Wie het verleden isoleert als een episode die klaar is, ingepakt en opgeborgen, zal opnieuw het gevaar niet zien. De omstandigheden zijn nu anders, maar de parallellen inmiddels meer dan duidelijk. Het geleerde wordt niet toegepast. Als de situatie niet identiek is, ontbreekt bij velen de herkenning. Hoe alert zijn we als het weer mis gaat?
Ik dacht aan de nieuwe wet WPG1, die met onstuimige vaart binnenkort door de Eerste Kamer moet worden behandeld. De wet waarmee voor het eerst sinds de episode die we nu gedenken, onze meest fundamentele vrijheden en grondrechten letterlijk bij willekeur onderuit gehaald kunnen worden. Deskundigen roepen ongehoord hun kritiek. Nog even en er is een wet die het hart uit de democratie rukt en de weg vrijmaakt voor meer. Een flinke stap verder in een richting waarvan we hadden bezworen dat we hem nooit meer zouden gaan. Het overgrote deel van de Nederlanders, zelfs van degenen die hier oprecht menen te staan ‘opdat wij niet vergeten’, heeft totaal geen idee van wat zich op dit moment onder hun neus af aan het spelen is. Hoe vaak hoor ik niet van mensen die mij na staan dat zij het gewoon niet willen weten, niet willen horen. Want de realiteit die zich voltrekt is oncomfortabel en wegkijken voelt ook nu weer beter. ‘Niet vergeten’ blijkt voor velen een mooie spreuk, maar het naleven ervan is vaak te confronterend.
Terwijl de ceremonie ten einde loopt, zwelt nog een laatste keer de muziek. De wind waaiert de slotakkoorden over het weiland naar de wilgen, fier en onverzettelijk, zwijgend wachtend in de zompige grond.
De lucht betrekt, wolken pakken samen, het avondlicht wordt er mooier van. Mensen lopen en fietsen huiswaarts door de brede dorpsstraat, onderweg groepjes oude veteranen groetend: een vredig, dorps tafereel uit een oude film. Veilig binnen voor de bui. Het leven herneemt zijn normale gang, we laten het verleden weer voor een jaar achter ons.
In gedachten verzonken wandel ik naar huis. Weinigen slaan acht op het naderend gerommel in de verte.
Blogdo©
1 https://www.advocatenblad.nl/2023/05/10/pandemiewet-ondermijnt-democratische-controle/
U slaat de spijker op zijn kop. 😞
Mooi geschreven…precies hoe het is. Wegkijken was en is nog steeds comfortabeler. Bang om je vertrouwde hebben en houwen kwijt te raken…terwijl dit juist door het wegkijken wordt veroorzaakt.
Mensen leren dus echt niet van de geschiedenis…alhoewel ik toch hoop heb omdat mensen nu wel zien dat er heel veel niet klopt. Maar dit wordt toch nog steeds los gezien van de zogenaamde pandemie. Soms wilde ik ook dat ik me niet verdiept had in de materie …scheelt weer wat slapeloze nachten.
Een waakzame pedicure
Mooie blog weer Jan. Inderdaad “geen woorden maar daden”.
Verzet is zó moeilijk en opstaan en je uitspreken ook.
Ik heb dit jaar voor het eerst de Dodenherdenking niet gevolgd op t.v. Al helemaal niet omdat een zekere Z, in legertenue, deze dag kwam bezoedelen: hoe is het toch allemaal mogelijk….
De afgelopen jaren heb ik met stomme verbazing gekeken hoe veel mensen zich zonder probleem hun vrijheid lieten afnemen, het zelfs goed praatten, want het was nodig!
Ik dacht toen ook vaak: hebben mensen hun leven gegeven voor onze vrijheid en laten wij die nu zomaar afpakken??
Praten lukt niet meer, mensen hebben zich al zo lang laten inspinnen door leugens dat ze de waarheid niet meer kúnnen zien, heel triest; de paralellen vanuit de geschiedenis zijn duidelijk aanwezig, maar ook nu is wegkijken voor velen gemakkelijker en veiliger.
Dankbaar dat er mensen zijn die zich wél openlijk uitspreken, waaronder jij.
De spijker weer eens op zijn kop!
Mooi geschreven heer Jan . Vaak loop ik ook zo te mijmeren. Waarom herdenken wij ! Om iets wat op het ogenblik weer gebeurd en wij doen er met een bloedend hart aan mee. Hoeveel gesneuvelden moeten straks in de Oekraïne herdacht worden. En alle doden die nog volgen na een opgezette pandemie met de nodige inentingen. Om mij heen willen mensen niets zien! Het kan niet dat het ministerie wat wij kiezen het zo slecht met ons voor heeft zeggen mijn vrienden , kennisen en zelfs familieleden. Het naderen de gerommel in de verte geldt ook voor mij. Hartelijke groet Annelies
Inderdaad, de “pandemie wet” die de WHO, een ongekozen, pharmaceutisch gesponsorde geen belasting betalende, niets van gezondheid wetende, corrupte bende, macht geeft om ons te vertellen wat we moeten doen als er weer een (verzonnen) gezondheidsbedreiging aan komt dwarrelen. Maare, daar zullen velen niet aan mee doen..
Goed onder woorden gebracht wat heel voelbaar is voor degenen die het willen zien. Dank u voor het delen.
Mooi verwoord! Mijn vlag bleef halfstok op 5 mei. De vrijheid vieren? Wetende dat we betrokken zijn in een oorlog, die ook ‘ de onze’ zou moeten zijn…
Hoe hypocriet wil je het hebben?
Inderdaad 4 en 5 mei zijn nationale samenkomst dagen zonder veel betekenis.
Niet woorden, maar daden… een typisch nedetlands gezegde, dat maar door weinig mensen wordt waargemaakt. Treurig….
Hallo, ik woon in Belgie en ik was een paar jaar voordat ze zomaar onze vrijheid afnamen in de dossin Kazerne in Mechelen. Er werd toen al een link gemaakt naar parallelen tussen het ontmenselijken van vluchtelingen en de joden, voor velen is de paralleliteit met het wel of niet bezitten van een CST niet hetzelfde…
Verschrikkelijk, mijn huis was afgebrand op 1 november en ik mocht nergens nog binnen.
Ja het gerommel, daar wil niemand naar luisteren.
De mensen zijn te braaf en tis allemaal ons eigen schuld.
Dingen in vraag stellen mag ook nie meer. Vandaag was ik op een vorming voor vakbondsleden. Het ging over media.
De journalist zei wij zijn lui, jullie moeten ons iets geven om mee te werken (ze zoeken het dus niet zelf uit, geen tijd)
Plots zei de moderator : nieuws wordt dus gemaakt niet meer gebracht…
Niemand reageerde echt of toch, wil dat dan ook zeggen dat jullie geen tijd meer hebben om te factchecken… Eigenlijk wel…
Hoe erg
Ook ik geef Jan Vingerhoets gelijk, je ziet de democratie gewoon voor je ogen afbreken. Kamerleden die het woord wordt ontnomen omdat ze van de verkeerde partij zijn of de verkeerde dingen zeggen, nieuwe ziektes die worden verzonnen, althans wel echt zijn maar voor het gemak even bestempeld worden als extreem gevaarlijk voor ons zoals Dengue en de Vogelgriep waarbij de nadruk wordt gelegd dat deze varkens kunnen besmetten waarbij de sprong naar de mens zogenaamd nog maar een kleine is. Ki-jona wat nu een hoax blijkt te zijn geweest, mondkappen die niet helpen, zeer dubieuze PCR-tests, lockdowns en avondklokken idem en dan een vaccin wat qua sterfte nu nog erger blijkt te zijn dan de ziekte die het zegt te bestrijden. En dan die Pandemiewet die al uit de kast kan worden getrokken als je 3 X niest terwijl Ki-jona zelf nog steeds de A-status heeft. Ja hoor overheid ………..
Maar er is hoop want er zijn steeds meer mensen die wakker worden en het beginnen te doorzien. En van de week heb ik nog een brief via Hugo Bos naar de Eerste Kamer gezonden met de oproep om niet akkoord te gaan met die waanzin.
Met vriendelijke groet,
Een ongevaccineerde wappie, nooit getest en alleen een mondkap dragende omdat ik anders niet bij mijn slager naar binnen mocht om hem een waanzin-bekeuring te besparen.
PS. Het is nu donderdagavond, 19.40 uur en ik zie net een boodschap van Robert Jensen binnen komen dat zijn show weer klaar staat (nr. 568) en dus ga ik weer even een uurtje genieten nu van de werkelijkheid.
De “corona apartheid” was mensonterend. Ik heb de hele periode als untermensch moeten leven, ik mocht niet naar openbare gelegenheden, familie mocht ik niet bezoeken en ik moest mijn “status” verbergen voor andere mensen. Het mens zijn was mij bijna helemaal ontnomen. Bij de dodenherdenking heb ik hier aan moeten denken.
Wat zouden de mensen die dit, lang geleden en nog veel erger, hebben meegemaakt denken over een wet die de overheid de macht geeft om “apartheid en discriminatie” als “gereedschap” in te zetten.
Wij leren van de geschiedenis dat wij niets leren..
Wat heb je dit treffend verwoord. Het resoneert met wat ik voel en zie. laten we allemaal waakzaam blijven en niet wegkijken. Het komt er nu helemaal echt op aan. Wegkijken zou voor niemand meer een optie mogen zijn. Zeker niet met die pandemie wet die in de maak is.
Mooi gezegd. Vooral dat ‘gerommel in de verte’. Ik vrees dat de stellingen reeds zijn ingenomen.
Wat mooi geschreven weer
Dankjewel voor het geven van woorden die ook bij mij zo door mijn gedachten gaan 🙏🏼
Op een heel integere manier verwoord je wat ik zie, voel en waar ik diep van binnen voor vrees. Tegelijkertijd hoop ik dat er meer ‘helden’ zijn zoals jij om straks toch samen tegen de stroom in te gaan.
Harte groet,
Yvonne
Dit jaar was het net een parallelle samenleving.
Hoe treffend weergegeven Jan.
De olifanten staan recht voor je neus. En toch zien velen het niet.
Wellicht straks als ze onder de voet gelopen zijn, dat men plotseling wakker wordt.
Ja het klopt dat je niet kunt spreken over wat er boven ons hoofd hangt. Voor velen te erg om te geloven. Het blinde vertrouwen in de overheid heerst nog onder velen van ons. Maar toch blijf ik me uitspreken.
Goed verwoord, straks kunnen we geen kant meer op, helaas glijden we af naar dictatuur, hopelijk komt het niet zo ver.
Treffend. Mooi geschreven Jan.
Een gedachte die ook mij tijdens de herdenking door het hoofd speelde. Samen met de herinnering dat wij (op school) tot voor kort leerden dat onze heldhafige dienstplichtigen met de “politionele acties” in 1948 een eervolle bevrijdingsoorlog voerden in ons bezette Indië. In plaats van koloniale onderdrukking.
Na zeventig jaar komt daarover de waarheid aarzelend voor het voetlicht. Dienstweigeraars werden als verraders in kampen opgesloten en een hoge militair wilde ze standrechtelijk executeren. Laten we hopen dat de huidige pandemische overheidsdwaling met onze vrijheid eerder wordt herkend, voordat ook hier slachtoffers vallen en onderdrukking wordt gelegitimeerd .
Heel mooi geschreven. Het omschrijft precies wat ik zelf ook voel. Bedankt voor het delen!
Het is inderdaad zo dat we scherp moeten blijven en niet meegaan met die gekte van hysterie op allerlei gebied( klimaat, stikstof etc.) we zitten in een wereldwijd politiek spel! Blijf je uitspreken ook in je familiekring als ze nog ‘slapen’!!
Mooi als treffend omschreven. En kan mij er geheel in vinden. Ook ik hou mijn hart vast en wens dat het Gezonde Verstand eerder ruimschoots (dan nipt) zal zegenvieren. Spontaan denk ik ook even terug aan de Thorbeckelezing van Pieter Omtzigt, 14 april jl. Wellicht heeft deze lezing het broodnodige reeds in gang gezet. Wie weet. Dank je wel Jan voor deze reflecterende blog.
Dank
Heel herkenbaar
Een jonge generatie op het terras terwijl de herdenkingsstoet 4 mei langsloopt
Ze kijken in verwondering veilig genietend van hun drankjes!
Het is volgens nu een oudere generatie of mensen met kleinkinderen
De stoet wordt steeds kleiner elk jaar
Zoveel mensen beseffen onvoldoende wat weer kan gebeuren of te gebeuren staat
De bekende spijker Jan! Herdenken kan iedereen, lekker gemakkelijk, veilig, achteraf, beetje ernstig kijken, met een uitgestreken gezicht. Maar om te BEDENKEN, op het moment NU, daarvoor zijn de meesten te naïef, te dom, te onnozel, te goedgelovig of te laf. Daarom vraagt het moed, moeite en inzicht om de massa te waarschuwen voor wat er nu gaande is. Dat het langs ze heen gaat, dat ze het niet wíllen zien, dat ze wegkijken, dat is hún keuze. Maar hoogstwaarschijnlijk is dat ook dezelfde massa die ooit, later staat te hérdenken, om dan te beseffen dat ze het ooit eerder bedacht konden hebben. Mijn motto sinds ruim 3 jaar: beter vergelijken dan wegkijken.
Dank voor deze woorden…
Wederom heel treffend en resonerend verwoord Jan! Heb precies hierover ook thuis discussie gehad. En vond het erg moeilijk om goed uit te leggen waar mijn onbehagen de laatste 2 jaar rondom het herdenken op 4 mei en het vieren op 5 mei vandaan komt. Tot ik Maurice de Hondt in een podcast van de Nieuwe Wereld precies dit onbehagen hoorde verwoorden. Maurice wiens familie, op zijn ouders na, is uitgemoord in WO2 zei het ongeveer zo: het raakt als gewone burgers vertellen over hun voorouderlijke geschiedenis, zeker als dit jonge mensen betreft voor wie WO2 echt heel ver weg is. Maar het raakt niet als hoogwaardigheidsbekleders, die zich ook over de huidige snelle afkalving van de democratie zouden moeten uitspreken (o.a.. m.b.t. de huidige cancelcultuur, de desinformatie campagne van de overheid en de nieuwe WPG), maar dat niet doen, hun ijdele woorden uitspreken. Je voelt dan dat het alleen voor de buitenkant is, voor de vorm. Om goedgekeurd te worden, om erbij te horen, om politiek correct te zijn. Maar je voelt geen intrinsieke betrokkenheid bij democratie en bij echte inclusiviteit. Dat maakt dat Maurice, jij, ik en vele anderen er een zeer onbehaaglijk gevoel aan over houden. Dus we moeten ons blijven uitspreken, we moeten zaadjes blijven planten om zelf na te denken. Precies zoals jij doet. Dankjewel Jan!
Mooie aangrijpende blog Jan dank je wel, het is ook niet voor niets zulk slecht lente weer…veel negatieve energie…. Er komt weer iets, ik ben dan altijd zo extreem moe met een zwaar gevoel. Had ik ook telkens met de “corona”golven, soms baal ik ervan dat ik zoveel aan voel komen, zo gevoelig ben. En ik heb voorspellende dromen. Nog niets van deze, en ik hoop en bid dat het niet doorgaat! Vreselijk moet er niet aan denken!
Ik heb net nog je blog ‘het ootje’ weer gelezen, ook zo mooi omschreven.
En de artsen covid collectief daar ben ik/wij ook erg blij mee, en voel dan steun en erkenning. Was al snel vrienden! En stuurde vaak wat door naar familie die vonden dat ik/wij gevaccineerd moest worden (met mijn Pa half jaar geen contact gehad!)
En ongehoord nieuws vinden we het echte realistische nieuws, maar die willen ze ook van de buis…
Ik/wij zijn zo blij dat we niet zijn gevaccineerd! Ik had al wel een afspraak gemaakt maar ik twijfelde wel omdat ik een medicijnen allergie heb. Ik droomde dat het niet goed ging na de vaccinatie, en ik een drankje moest innemen. Ik ben van 1967 en moest dus de Janssen prik. Ik dacht gezellig dan ga ik dansen met Janssen! Idioterie! En de eerste claim van Janssen vaccinatie is ingediend las ik laatst. Er zullen er nog meerdere komen. En Hugo en Rutte worden pas in 2025 gehoord. Het komt toch allemaal uit!
Nou maar hopen dat die wet niet doorgaat 🙏 geloof hoop en liefde ❤️
De spijker op de kop en ik weet het ook al lang wat er onder onze neus afspeelt, maar de meeste mensen en vooral de meeste Nederlanders kijken weg en willen het niet horen
Laten zich als makke schaapjes naar de slachtbank leiden.
Ik vraag me af of we sterk genoeg zijn als minderheid om dit nog te stoppen
Ik vrees het ergste…
Fijn weer een blog te lezen van Jan. men (citaten) “heeft totaal geen idee van wat zich op dit moment onder hun neus af aan het spelen is”. ” niet willen weten, niet willen horen”. Inderdaad is dit ook mijn ervaring. Als het moeilijk en onhebbelijk wordt dan slaat men op de vlucht in plaats van te vechten voor de vrijheid. Ik verdiep me nu al ruim 2 jaren in de achtergronden van wat over ons uitgestrooid wordt en kan me soms niet inhouden om een enkele er toe doende link te ventileren in een app-groep. Terstond word ik dan terecht gewezen en beticht van het delen van nep- en desinformatie. Het is stuitend dat zo weinig mensen de werkelijkheid ontkennen en de van de staat afhankelijke reguliere media op een voetstuk zetten want het klinkt toch zo degelijk. Soms voel ik me een eenling in mijn omgeving van familie en buren die het ook niet (willen) zien. Hopelijk zijn ze straks wel eerlijker en opener als ze er achter komen dat het na twaalven is en het tij niet gekeerd kan worden. De stilte zal dan oorverdovend zijn en zal ik me in gaan houden om ze niet te confronteren met hun laffe vlucht- en ontkenningsgedrag. Misschien kan ik me dan niet inhouden.
Heel goed verwoord weer Jan,je zegt t precies zo als het is
Wat een mooi beschreven waarheid!!! Zo herkenbaar ook. De meeste mensen leggen inderdaad geen link met dit soort zaken uit het verleden … En leg je de link wel met wat er in WO2 gebeurde, dan word je van alles verweten.
Hopelijk worden mensen wakker voor het te laat is!!! Misschien helpt deze blog daarbij. Dankjewel Jan!!!
Beste Jan,
Zou de letter wat duidelijker (zwarter) kunnen? Mijn ogen zijn slecht, en ik zou het allemaal zo graag willen lezen. Alvast mijn dank.
Beste Thera,
Ik heb gekeken of dat kan, maar hij staat al op zwart. Je kunt echter op je computer het contrast vergroten. In Windows kan dat via het menu Instellingen en dan Toegankelijkheid. Voor een Apple computer weet ik niet hoe dat moet, daar ben ik niet zo in thuis. Hopelijk lukt het !
Weer zo treffend verwoord door Jan Vingerhoets , we leven in een zeer bedreigende situatie waar met andersdenkenden moeilijk over valt te praten.
Onze. vrijheid is passé als deze wet, WPG , door de Eerste Kamer komt en ‘1984’ van George Orwell onze realiteit is geworden.
Hebben ook wij revolutie nodig zoals ten tijde van de Franse Revolutie?
Laten we toch hopen dat de kamerleden ten halve keren en. niet ten hele dwalen.
Metty Eerkens8
Heb zojuist Uw blog gelezen van de herdenking . Waar bij mij nog een sprankje hoop was, dat de pandemiewet het niet zou halen in de Eerste Kamer , is vervlogen met die laatste muzikale klanken. Weer een stukje vrijheid wordt ons ontnomen. Hoever zal dit gaan ?